شبهه : پوشش اسلامی یعنی همان عفاف پس حجاب برتر و غیر برتر ندارد و با مانتو نیز می توان پوشش اسلامی داشت.
پاسخ .
پاسخ : مقدمه:
حجاب امری ظاهری و در ارتباط با جسم است و عمل به این امرظاهری برخاسته از اعتقادات و باورهای درونی افرا است، و امّا عفاف نوعی حجاب درونی است که انسان را از گناه باز می‎دارد. حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضاء و جوارح از هرگونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش یا حجاب بیرونی است. به تعبیری لطیف‎تر؛ حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب. برخی افراد ممکن است حجاب ظاهری داشته باشند، ولی عفاف و طهارت باطنی را در خویش ایجاد نکرده باشند. این گروه از حجاب تنها پوسته ظاهری بی‎معنا دارند، و از سوی دیگر کسانی که ادعای عفاف کرده و با تعابیری همچون؛ من قلب پاکی دارم، خدا با قلبها کار دارد، آدم باید چشمش پاک باشد و... باید در قاموس اندیشه خود نکته‎ای اساسی را بنگارند و آن این است که مگر می‎توان رابطه بین ظاهر و باطن را نادیده انگاشت. ظاهر هم نشانه باطن است؛ چرا که «رنگ رخسار خبر می‎دهد از سر ضمیر». درون پاک، بیرونی پاک می‎پروراند و متانت در سلوک و رفتار ظاهری و سنگینی در انتخاب و پوشش از عفاف درونی خبر می‎دهد.
حدّ لازم در پوشش اسلامی
الف. پوشاندن بدن، به جز جاهایی که شرع مقدس اجازه داده است.
ب. پنهان داشتن زینت‎ها؛ بدن زن به طور طبیعی برای جنس مخالف جاذبه دارد و معمولاً موجب تحریک جنسی می‎شود. حال اگر علاوه بر زیبایی‎های طبیعی، زن به آراستن خود بپردازد و اندام آراسته خود را در معرض دید عام قرار دهد طبیعی است که از بسیاری سلب آرامش نموده و موجب تحریک جنسی و گاهی فساد در جامعه می‎شود. و در مواردی نیز موجب گسستن پیوند خانواده و سست شدن الفت بین زوج‎هامی‎گردد. مراعات درست پوشش اسلامی از امور ضروری در پیشگیری از این مفاسد است. بنابراین خانمی که ملتزم به ارزش‎های اسلامی است. هیچگاه با لباس‎های رنگارنگ و تنگ که برآمدگی‎های بدن را نشان و با تزئینات و آرایش‎های مهیّج از خانه بیرون نمی‎آید. در قرآن کریم از تبرّج (خود آرایی به منظور خودنمایی) نهی شده و آن را متعلّق به جامعه جاهلی دانسته است. نحوه پوشش، آرایش و حرکات زن تا حد زیادی نشانگر شخصیت، نحوه فکر، گرایش‎ها و الگوهای ارزشی اوست.[1] بنابراین پوشش اسلامی در واقع بدون آن که جسم انسان را به نمایش بگذارد، تجلی ارزش‎های روحی و روانی است. عفاف و شخصیت زن و متانت و وقار وی را نمودار می‎کند و زن با حجاب از طمع و آرزوهای پست دیگران در امان می‎باشد، قانون آفرینش است که هر چه موجود لطیف‎تر باشد محافظت از آن جدی‎تر است. موجود هرچه گران بهاتر باشد بیشتر آن را محافظت می‎کند، درّ گرانبها را در گاوصندوق نگه می‎دارند، تا از دستبرد دیگران در امان بماند.
حضرت علی ـ علیه السّلام ـ در بیان نقش پوشش کامل به عنوان حفظ ارزش و احترام زن می‎فرماید: «فانّ شدّه الحجاب ابقی علیهنّ؛ همانا حجاب و پوشش کامل زنان را سالم‎تر و پاک‎تر نگاه خواهد داشت.»[2]